انواع گیاهان دارویی کوهی
گیاهان دارویی کوهی از بهترین منابع درمانی بشمار می روند که می توانند جایگزین خوبی برای انواع داروهای شیمیایی باشند. گیاهان دارویی کوهی از نمونه گونه های گیاهی ارگانیک و خودرو هستند که بدون دخالت انسان و به صورت کاملا طبیعی و اصل رشد و پرورش یافته و از بالاترین مواد مؤثره برخوردار می باشند.
گیاهان دارویی کوهی
گیاهان دارویی کوهی با دارا بودن خواص درماني بالايي كه دارند در پروسه اصلی درمان قرار گرفته و نتایج خوبی از مصرف این داروهای طبیعی کشف شده است. برخی از گیاهانی که در طبیعت یافت می شوند دارای خواص درمانی بوده و در بهبودی بیماری ها نقش بسزایی دارند. انسانها هزاران سال است که از برخی خواص گیاهان دارویی آگاهند و از آنها برای درمان بیماریها استفاده میکنند ولی بیشتر این گونه های گیاهی مفید، هنوز کشف نشده و نیاز به تحقیق و تفحص بیشتری است تا بتوان استفاده بهینه تری از این منابع طبیعی ارزشمند داشت. این منابع طبیعی از بهترین منابع درمانی هستند که هیچگونه مشکلی برای فرد مصرف کننده ایجاد نخواهند کرد و با آگاهی از خواص درمانی گیاهان دارویی می توان مضرات و مزایای این داروهای طبیعی را شناخته و به بهترین شکل مورد استفاده قرار داد.
استفاده از خواص گیاهان دارویی در طب مدرن
محققان سالهاست تلاش میکنند از خواص گیاهان دارویی در طب مدرن نیز استفاده کنند که در مطالب پایین می توان نظرات این محققان را در رابطه با تولید ویتامین ها و داروهایی که در آزمایشگاه ها ساخته می شوند را مشاهده کرد. در میان محققان علاقمند به رویکرد مواد مقوی، کماکان اختلاف نظرهایی وجود دارد که برخی از این محققان حتی مصرف ویتامین های مصنوعی را که در آزمایشگاه ها تولید شده است را رد می کنند و شکل طبیعی همان مواد مقوی را ترجیح می دهند. در صورتی که محققان طرفدار ویتامین های مصنوعی که مصرف آن را توصیه می کنند یادآور شده اند که برای مثال ویتامین ث، که از پرتقال بدست آید و یا در آزمایشگاه مواد دارویی تهیه مي گردد، همواره از لحاظ مولکولی یکسان است و اگر بدن انسان به راحتی پذیرای دریافت چنین ملکولی است، پس چه فرقی می کند که مولکول چگونه تولید شده باشد؟
ولی طرفداران استفاده از مواد طبیعی خاطرنشان می کنند که بدن انسان یک ساز موسیقی تک نتی نیست، بلکه یک سمفونی مرکب از هارمونی های پیچیده و به هم مرتبط است که پژوهشگران فعلا تنها به ابتدای کشف اسرار آن رسیده اند و به این نتیجه رسیده اند که چند دهه زمان لازم است تا بتوانند به یک تصویر جامع از چگونگی ترکیبات و عملکردهای مواد تولید شده در آزمایشگاه ها برسند.