پونه وحشی یکی از بهترین گیاهان دارویی در طب سنتی می باشد که از گذشته های دور مورد استفاده بشریت بوده و خواص بی نظیر آن برای سلامت بدن مورد تائید متخصصان تغذیه قرار گرفته است. در حال حاضر این گیاه دارویی بصورت تازه، خشک و پودر شده و یا بصورت عرقیات مصرف می شود. پونه از خانواده نعناع بوده، گیاهی علفی با ساقه‌ای راست و کوتاه به رنگ سبز تند با گل‌های ریز صورتی یا آبی است که برگ‌هایی شبیه نعنا، اما کوچک‌تر و نوک تیزتر دارد و نسبت به نعنا کمی طعم ملایم تری داشته و بوی معطر پونه کاملا از نعنا قابل تشخیص است. برای مصارف دارویی سرشاخه و برگ های آن مورد استفاده بوده و برای تاثیر بهتر این گیاه دارویی باید موقعی که پونه کاملا گل کرده است برای مصارف درمانی برداشت و مورد استفاده قرار گیرد. پونه وحشی بیشتر در مراتع و کنار جویبارها پرورش می یابد که در اوایل بهار برداشت می شود و دارای عطر فوق العاده خوبی بوده که برای طعم دار کردن غذاها و دسرها استفاده شده و همچنین می تواند جایگزین خوبی برای نعنا نیز باشد. پونه وحشی محتوی نوعی اسانس روغنی است که ماده اصلی آن کارون بوده و همچنین تانن و مواد تلخ نیز دارند. این گیاه به صورت دم کرده برای رفع بی اشتهایی، ناراحتی معده، نفخ، اسهال و تشنجات مفید است. پونه وحشی همچنین مسهل صفرا بوده و برای مداوای ناراحتی های کیسه صفرا بکار می رود. در اوایل قرن حاضر پیشرفت علم شیمی و کشف سیستم های پیچیده سنتز ارگانیک منجر به توسعه صنعت داروسازی و جایگزینی شیمی درمانی شد و بدین ترتیب پزشکی مدرن توانست بسیاری از بیماری های مرگ آور و غیر قابل علاج را با استفاده از گیاهان دارویی مختلف درمان کند و با وجود این هدیه های طبیعت پیشرفت شگرفی در علم طب پدید آمده است.
